Hic bitmeyen kariyer devinimleri

Naber genc?

 

Yorgunum. Ilkokul 4. ve 5. sinifta dershaneye gidip Anadolu Lisesi sinavlarina hazirlanmis, babam tarafindan azarlana azarlana gece yarilarina kadar ders calismis ve sonunda sinavi kazanmistim. Tamam bitti dedigim gun babam "yok daha yeni basliyor" diyince ilk histerik kahkahami atmistim. Harbi yeni basliyormus.

Kafam calisiyor, genelde yanlis seylere. Yine de KOSKOCA doktor oldum deli misin? Sonra is buldum, sonra isimde yukseldim. 1.5 yil oldu yeni pozisyonumda ve kasinmaya basladim. Is bakiyorum tatli tatli...

Niye? Para lazim amk. Nasil oldu da bir turlu burnum borctan cikmadi anlamiyorum. Orta yas krizi bu olabilir mi? Hayir ev almadim, araba almadim... Tamam belki catir catir yedim buyuk bir kismini ama ne bileyim.... Bu hep boyle mi gidecek a dostlar?

Ne oldu? Sanatsal zart zurt blog mu bekledin benden? 

Isin enteresani, sanirim az cok herkes gibi ben de kendi isimi kurmak istiyorum. Fakat bu is ne olursa olsun, ona verecek zamanim ve beyin kapasitem yok. Cilkim cikiyor hayati yasarken. E nasil is kurucam? Zaten demistim yukarada, para da yok... 

Siradan bir hayat yasamamak icin o kadar ugrastik, yine hayatin arasina sikistik. Bu yaziyi pozitif bir notla bitirmek istiyorum ama bir sey bulamiyorum. Su hic bir seyi kafaya takmadan, gule oynaya yasayan insanlardan olmak istiyorum ama sikayet etmek de tarzima yakisiyor gibi... ne dersin?